डिएसपी दिनेश घिमिरेको एक सय ७१ औं कविता : बाडिदिएँ आफ्नै ब्यथाहरू
मैले न प्रशंसा खोजे न त प्रचार
मनका रहेका दुईचार शब्दहरूमा
अलिकति आफ्नै कथा भरिदिएँ
अनि बाडिदिएँ आफ्नै ब्यथाहरू।।
अलिकति आफ्नै कथाहरूमा
मनमा रहेका दुईचार भाँवनाहरूले
आफ्नै रंगहरूमा कथा भरिदिएँ
अनि बाडिदिएँ आफ्नै ब्यथाहरू।।
आकारमा रहेका जलनहरूमा
मनमा रहेका दुईचार बिचारले
आफनै जीवनका कथा भरिदिएँ
अनि बाडिदिएँ आफ्नै ब्यथाहरू।।
दिनको राँपले बनाएका राँगहरूमा
मनमा रहेका दुईचार आँशाहरूले
आफ्नै जीवनमा अनुभूति भरिदिएँ
अनि बाडिदिएँ आफ्नै ब्यथाहरू।।
मैले न कथा लेखे न कुनै कबिता
मनमा रहेका दुईचार भाँबहरूले
आफ्नै आखाँहरूमा बिश्वास भरिदिएँ
अनि बाडिदिएँ आफ्नै ब्यथाहरू।।
जीवन शैलीमा आफ्नै अनुभवहरूको
संग्रहमा रहेका दुईचार कहानीहरूले
आफ्नै ब्यथाहरूमा शब्दहरू भरिदिएँ
अनि बाडिदिएँ आफ्नै ब्यथाहरू।।
-दिनेश घिमिरे
विरूवा, भक्तपुर।।
नेपाल प्रहरीका डिएसपी मिम लामाको कविता: पहाडकी सुन्दरी
तिम्रो मायाजालमा फसेकाहारुले
तिम्रो सुन्दरताको वयान गर्दा
लाग्थ्यो कान थापेर सुनिरहुँ
सुटुक्क भेटि आँखा झिमिक्क नगरी हेरिरहुँ
तिमीसँग भेट्ने रहरले
मैले मन थाम्न सकिन
मन र मस्तिष्क विचको
लामो मथिंगल पश्चात
व्यस्ततालाई एकैछिन थाति राख्दै
तिमीलाई नजिकबाट नियाल्न खोजेँ
तिमीले लजाएर बादलको घुम्टो ओढ्यौ
घुम्टो हटाउन हावाको मद्दत मिलेसँगै
सुर्यको प्रकाशले तिम्रो मुहारमा
निखारपन र सुन्दरता बढाउदा
मैले कल्पना गरेको क्लियोपेट्राको सौन्दर्य
तिमी सामु धमिलो देख्छु
मोनालिसाको मन्द मुस्कान फिका देख्छु ।
तिम्रो मुस्कानसँगै
सौन्दर्यताको वर्षा हुँदा
सिन्चित हुन्छन् असंख्यक मानिसहरूको मन
विजारोपण गर्छेउ तिमी प्रतिको गहिरो मोह
तिमी अदभुत सुन्दर छौ सबैको प्रिय पनि
आँगनको चियाबारी अनि तिम्रो नानाथरीका श्रृंगारले
धेरै मानिसहरूको ध्यान खिचेको छ
तिमीले आफ्नो सुन्दरतासँगै विश्वका
मानिसहरुलाई आकर्षण गर्दा
लाग्छ तिम्रो स्पर्षले
उनिहरूको …
प्रहरीका डिएसपी मिम लामाको कविताः आज भोलिको गाउँ
मिमबहादुर लामा:- आजभोलि गाउँघरका ढोकाहरू बन्द देख्छु टनाटन बस्तुभाउले भरिने
गोठहरू रित्तै छन्
घरका छानो चुहिएर
कमेरोले पोतेको भित्ता
खुइलिएको देख्छु
दलानका फलैंचाहरू
वर्षे झरीले रूझेर
जीर्ण भएको देख्छु
खेतबारीहरू बाँझै छन्
चौताराहरूले बटुवाको अभावमा
आफ्नो धर्म निभाउन छाडेछन्
गन्तव्यसम्म डोर्याउने गोरेटोहरूलाई
बनमारा र तीतेपातीले छोपीसकेछ
मानिसहरूको पातलो उपस्थिति देखेर
बनमाराले बढ्ने मौका पाएछ
बिहे बटुलोमा जन्ती कम देख्छु
मर्दापर्दा घाटसम्म जाने मलामी
कम भेट्छु
हिजोसम्म गुल्जार बस्तीमा
मानिसहरू पातलिएको देख्छु
पातलिएको बस्तीमा रात बिताउनेहरू
आफैँ आफैँमा विरानो देख्छु
बस्तीबाट शहरले मानिसहरूलाई तानिरहेको छ
शहर पसिसकेपछि मानिसले
गाउँलाई बिर्सन थालेको छ
साहुको ऋण तिर्न र दुई छाक खान
जोहो गर्ने धोको बोकेकाहरू
बाध्यताले गर्दा देश छाड्दै छन्
विदेशिएका मानिसहरूको फिर्तीको लहरले
शहरलाई रोजेको छ
शहरका मानिसले भने शिक्षाको बहानामा
समुद्र पारिको …
नेपाल प्रहरीका डिएसपी मिम लामाको कविताः गुनासोको कारोबार
मिमबहादुर लामा :- गुनासाहरूलाई मुद्दति खातामा नगद जम्मा गरेझैँ गुम्स्याई राख्नेहरू
चल्ती खातामा जुनसुकै बेला मनोमानी
कारोबार गरेझैँ गुनासो गर्दागर्दै नथाक्नेहरू
यी दुवै थरीका मानिसहरू मलाई अचम्म लाग्छ
किन गरिन्छ गुनासो ? किन गुम्स्याउँछन्
जो आफ्नो वशमा छैन
मरिहत्ते गर्ने किन ?
मेरो बुबाको हत्केलामा ठेला उठाउने हलोको
अनौ र कोदालोको बिँडसँग
मैले कहिल्यै गुनासो गरिनँ
घाँस काट्दा घाँसको मुठासँगै मेरी आमाको हात काटी रगत बगाइदिने हँसियासँग
मैले कहिल्यै पौँठेजोरी खेलिनँ
पुर्खाहरूले सदियौँदेखि पसिना बगाई खेतीपाती गर्ने जमिनलाई कहिल्यै बदख्वाइँ गरिनँ
कुटो, कोदालो, हँसिया, डोको, नाम्लो बरियोलाई
मैले कहिल्यै तिरस्कार गरिनँ
थकाउने उकली र पिँडौलामा कैँडा लगाउने
ओरालीसँग मैले कहिल्यै हिम्मत हारिनँ
किनकि तिनैले मेरो सपनाको वेगलाई …
डिएसपी दिनेश घिमिरेको एक सय ६४औं कविता : इज्जतको पोको
आफ्नै विकासमा आफै अनेक प्रयत्न गर्छु
केही खुशीहरू सापटीलिन्छु समाजमा दिन्छु
धेरै दुःखहरूलाई आफैसँग सगाँली रहन्छु
पुस्ताले मलाई दिएको ईज्जतको पोकोलाई
सकि नसकि समाजभित्र घिसारी रहन्छु।।
राम्रो नराम्रोको भेद मलाई राम्रोसँग थाहा छ
अलिकति राम्रो नाटक गर्छु समाजमा दिन्छु
नराम्रा नाटकहरूआफैसँग सगाँली रहन्छु
पुस्ताले मलाई दिएको ईज्जतको पोकोलाई
सकि नसकि बिभिन्नतामा घिसारी रहन्छु।।
स्वप्निलआकांक्षाहरूलाई ईज्जतको पोकोमा
कैयन् पटक जोख्छु अनि डर सृजना गर्छु
डरै डरमा आफुलाई समाजमा पस्किई रहन्छु
समाज मलाई ईज्जतको पोकोमा बेचिँरहन्छ
सकिनसकि समाजमा मेरो बिक्री गरिरहन्छु।
ईज्जतको पोकोमा इच्छाको लिलाम गर्छु
लिलामी इक्छाभित्रअनेकौंआशाहरूमा म
समाजमा इज्जतको पोको बनाई रहन्छु
समाज मेरो पुस्त्यौनी ईज्जतको पोकोमा
मलाई हरपल नाटकहरूमा पस्किईरहन्छ।
ईज्जतको पोकोलाई समाजको बिभिन्नतामा
अनेकौं अडकलहरू सृजीत गराईरहन्छन्
समाजकोआबश्यकतामा कहिले राम्रो …
साहित्यकार प्रधानका सादृश्य विम्ब कथासंग्रह र लेखान्त नाटक लोकार्पण : महानिरीक्षक बसन्त बहादुर कुँवर
२६ साउन , काठमाडौ । साहित्यकार नवीन प्रधानद्धारा रचित सादृश्य विम्ब कथासंग्रह र लेखान्त नाटक दुई कृति लोकार्पण गरिएको छ ।
आज (शनिबार) नेपाल प्रहरीका महानिरीक्षक बसन्त बहादुर कुँवरले सो पुस्तक विमोचन गरेका हुन् । पुस्तक विमोचन गर्दै नेपाल प्रहरीका महानिरीक्षक बसन्त बहादुर कुँवरले प्रहरी जीवन सबै भन्दा व्यस्त हुने बताए ।
उनले भने, ‘पेसागत व्यस्थताका साथसाथै गरेका अनुभवका कुराहरुलाई कृतिमार्फत प्रस्तुत गर्न निकै गाह्रो हुन्छ, समाजमा अपराध नियन्त्रण र शान्ति सुरक्षा कायम गर्दै आम नागरीकमा प्रहरी सेवा जस्तो अति नै व्यस्त कार्यशैलीमा रहँदारहँदै पनि साहित्य एवम कलाकृति लेखनमा समेत योगदान दिएर …
शास्त्रीय संगीतकार गुरुदेव कामतको श्रद्धाञ्जली सभा (तस्विरमा)
२६ साउन ,काठमाडौं । शास्त्रीय संगीतकार गुरुदेव कामतको श्रद्धाञ्जली सभा (तस्विरमा)
रामकृष्ण देवकोटाको “परिवर्तनको खोज“
जिन्दगी अफ्ठ्यारो र चुनौती मिसिएको
उजागर नभएका खुशिहरुले थिचिएको,
सपनाहरु प्राप्तीमा नमिठो गन्त्वयमा रुमल्लिएको,
तर चुनौतीका पहाडहरु छिचोल्न सक्ने,
संभावनाका बाटाहरु नियाल्न सक्ने,
ब्यथा भित्रको कथा पनि त हो जिन्दगी
जहा परिवर्तनशिल सत्यको प्राप्ती हुन सक्ने
दु:ख भित्रको को खुसीको प्राप्तीहुन सक्ने
यथार्थ भित्र को अवस्था पनि त हो जिन्दगी ।
जिन्दगी तिमि भित्रको नसुनाईएको कथा पनि हो
भोगाई र अनुभवको मिठो पटकथा पनि हो ,
तिमिबाट चुनौती छिचोल्न मनग्गै आँट गरिएका
सपनानै भएपनि प्राप्तिका आकंक्षाले भरिएका ,
संभावनाका बाटाहरु पहिल्याउँन साथै हिडेका
केही साथी संगतिका सामूहिक हात पनि हो , जिन्दगी
जसमा पीडाबाट निस्किएको थोरै खुशि प्राप्तिको प्रयास
खुल्दै नखुलेको मुस्कान भित्रको आशातित आश,
र परिवर्तनको …
नेपाल प्रहरीका डिएसपी मिमबहादुर लामाको कथा : बन्द नभएको आरन
काठमाडौं: माघ महिनाको कठ्याङ्ग्रिँदो जाडो, तिन दिनपछि बल्ल आकाश खुलेको छ आज । बिहानै घामको किरणसँगै म आँगनको डिलमा रहेको कुर्सीमा ढाड अडेस लगाई बसेको छु । पहारिलो घामको किरणले चिसोबाट केही राहतको महसुस भएको छ । शरीरमा न्यानोपन बढ्दै गएपछि आँखाले पनि आरामको अनुभूत गरेकोले होला म मन्द निद्रामा पर्छु । आमा भान्सामा बिहानै खेतालोहरूको लागि खाजा तयार गर्दै हुनुहुन्छ ।
यत्तिकैमा एउटा आवाज मेरो कानमा ठोकिन्छ, ‘नमस्ते दाइ ! कहिले आउनु भयो काठमाडौंबाट ?’
झस्केर म बिउँझन्छु । मेरो अगाडि एक जना युवक ठिङ्ग उभिएको छ, म जबाफ दिन्छु, “नमस्ते, …
कविता :- बालेनको अश्र
बालेनको आँसुमा बगेका छन् सपना,
नयाँ बिहानको उज्यालोले छरेका छन् चमक,
दृढ इच्छाशक्ति र संघर्षको कथा,
आफ्नै भूमिमा उभिएको महानता ।
श्रमको हरेक थोपा छातीमा बोकेर,
बालेनले देखाए नयाँ मार्ग,
अश्रुहरू बने प्रेरणाका स्रोत,
समर्पणले सजाए जीवनको पाटो ।
माटोको माया र देशको प्रेम,
बालेनको आँसुमा अटल सत्य छ,
नयाँ युगको सुरुआतको झल्को छ,
समर्पणले रचेको छ सफलता ।
हर चुनौती सामना गर्दै अघि बढे,
त्याग र बलिदानको पथमा,
बालेनको आँसु बन्यो शक्ति,
दृढ संकल्पको प्रतिक, प्रति ।
हर दुःखमा मुस्कान छर्दै,
आफ्नै देशको भविष्य बनाउँदै,
बालेनको आँसुले जनायो,
सपना सजाउन सजिलो छैन यहाँ भनेर ।
त्यसैले बगेका आँसुहरूलाई,
स्मरण गरौँ हामी सबैले,
प्रेरणाको रूपमा समर्पित,
बालेनको संघर्षलाई सम्मानित गरौं ।
हो बालेनको संघर्षलाई …